- زبان را با موافقت عقل بکار اندازید و در حد و اجازه عقل سخن بگویید.حضرت محمد(ص)

- منگر که گوینده کیست،بنگر که گفتارش چیست؟حضرت علی(ع)

آیا به راستی ما در هنگام سخن گفتن و گوش دادن به سخنان دیگران به فرمایشات ائمه توجه می کنیم؟

_{اصطلاح افکار عمومی اگر چه ریشه در قرن هیجدهم میلادی دارد،اما پدیده ای است که در قرن بیستم بر اثر تحولات شگفت انگیز فن آوری ارتباطی و اطلاعاتی به اوج شکوفایی خود می رسد.}

_{آنچه که از گذشته بر می آید نویسندگان اولیه به جای تعریف و تعبیر افکار عمومی، به تفسیر ماهیت رازآمیز و ناملموس آن می پرداختند و در سال های اخیر است که پژوهشگران،افکار عمومی را از زوایای گوناگون مورد بحث و بررسی قرار داده اند و بر اساس دیدگاه های شخصی خود بر ابعاد خاصی تکیه کرده اند و برخی دیگر را نادیده گرفته اند.}

_{افکار عمومی در مجموع دیدگاه های مطرح شده از سوی گروهی از مردم،پیرامون موضوعاتی است که به دلیل اهمیت و ارزش ویژه خود،مورد استقبال و توجه همگان قرار می گیرد.در واقع به اصطلاح ساده تر می توان گفت افکار عمومی نوعی داوری درباره حوادث و اتفاقات روز و یا حوادث و رخدادهایی است که در آینده روی خواهد داد.}

_{می توان گفت اساس افکار عمومی بر نگرش ها استوار است.نگرش،پایه و اساس و زمینه های پایدار افکار عمومی است و افکاری که فرد آن را مطرح می سازد،محصول عوامل فرهنگی،اجتماعی و یا روان شناختی است.این افکار زمانی که حادثه ای رخ می دهد و یا موضوعی در جامعه برجسته می شود،به گونه ای پنهان و آشکار نمود می یابد.بدین گونه دیدگاه های فردی در اجتماع تحریک و به صورت خام در محیط پیرامونی در سطح جامعه مطرح می شوند و از طریق گفت و شنودها ،نگرش ها و ارزش ها تغییر می کنند و یا قوت می گیرند و در چنین وضعیت خاصی،افکار عمومی به صورت یک تولید اجتماعی حاصل می شود.}

هر سازمان و موسسه ای معمولا در پایان سال، بیلان عملکرد خود را تهیه و بررسی می کند که قرار بوده چه کارهایی انجام داده و چه کارهایی انجام شده است. جمع و منهای میان هست و بایدها، موجودها و مطلوب ها همگی حکایت از آن دارد که ما علاقه مند به بهتر شدن هستیم. در واقع دوست داریم امروزمان از دیروزمان بهتر باشد و این ویژگی یک انسان هوشمند و یک سازمان پویاست. مثلا بررسی می کنیم قرار بوده که در سال 1391 فروش محصولات مان چقدر باشد و حالا در پایان سال چقدر کالا فروخته ایم و چه مقدار از پیش بینی درآمدهای مان تحقق یافته است.
اما اینها در حوزه های کمی و مقداری است و در حوزه های کیفی و غیر مقداری چی؟ مثلا قرار بوده مملکت از باب روابط عمومی به کجا برسد یا چه گلی در سال 1391 قرار بوده به سر روابط عمومی بزنیم و اکنون در پایان سال چه کرده ایم . برای روابط عمومی چه اتفاقات خجسته ای در سال 1391 افتاده است؟ چه قوانین و مقررات حمایتی و بنیادی برای روابط عمومی ها تصویب و ابلاغ شده است.
در مراجع تصمیم گیری و قانونگذاری کشور مثل شورای عالی انقلاب فرهنگی ، کمیسیون های مجلس شورای اسلامی( اجتماعی و فرهنگی )، مجمع تشخیص مصلحت نظام ، معاونت توسعه مدیریت و سرمایه انسانی ریاست جمهوری ، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و... تا چه حد به جایگاه و اهمیت روابط عمومی پرداخته شده و قرار بوده چه کسانی چه کارهایی را به صورت سیستماتیک به انجام برسانند و اکنون در پایان سال 1391 میزان توفیقات ما چقدر بوده است؟
اساسا قرار بوده در برنامه پنجم توسعه و افق چشم انداز ایران 1404 روابط عمومی در این مملکت از کجا به کجا برسد ؟نقشه راه روابط عمومی را چه کسی باید ترسیم کند و متولی پیگیری حرفه روابط عمومی کیست ؟ این سوالات و ده ها سوال دیگر از این دست به علت دغدغه هایی است که اهالی زحمتکش و سخت کوش روابط عمومی از مسئولان کشور بالاخص در عرصه فرهنگی و اجتماعی دارند .
دغدغه ای که نوعا کسی به شایستگی پاسخگوی تمام و کمال آن نبوده و نیست و این در حالی است که بیش از یکصد هزار نفر در کشورمان در امور مربوط به روابط عمومی در سازمان ها کار مشغول بکار هستند . در آمارها و اخبار هم میخوانیم که روابط عمومی یکی از مشاغل سخت و پر استرس دنیاست .
آورده اند که روابط عمومی بخاطر اهمیت و جایگاه والای آن جزو بیست شغل پر درآمد دنیاست .یا اینکه می گویند همواره دو نفر هستند که سایه به سایه مدیر حرکت کرده و او را همراهی می کنند. یکی مدیر مالی و دیگری مدیر روابط عمومی .
مدیر مالی برای آنکه به مدیریت سازمان بگوید جایگاه مالی و درآمد هزینه ای یا سود و زیان و رقابت و قیمتها و رقبای موسسه به چه نحوی است و مدیر روابط عمومی برای آنکه به مدیریت عالیه سازمان بگوید که ما در نزد افکار عمومی چه جایگاه ، محبوبیت و مقبولیتی داریم .
خوب حال که روابط عمومی اینهمه عزیز دردانه کشورهای پیشرفته محسوب می شود چگونه می باشد که کارنامه عملکرد روابط عمومی در کشور ما شفاف و سازمان یافته نیست؟ آیا ما را با مقوله روابط عمومی کاری نیست و به آن احتیاجی نداریم؟ آیا ما روابط عمومی را درست درک نکرده ایم ؟ آیا اساسا روابط عمومی را موجودیتی وارداتی و هزینه بر و بی تاثیر می پنداریم ؟ براستی چرا روابط عمومی بعد از گذشت حدود پنجاه سال از پیدایش و تولد خود هنوز نتوانسته آنطور که باید و شاید در دل ما جای بگیرد؟
آیا روابط عمومی در ایران موجودی نچسب و بی خاصیت است؟ پس آمارها و ارقام موفقیت آمیز خارجی در این زمینه چه می گویند؟ واقعا این حلقه مفقوده ای که ما را دچار بلاتکلیفی و بعضا سردرگمی و ضرو زیان کرده کجا ست؟ علت مفقود شدن این حلقه چیست؟ و متولی یافتن این حلقه مفقوده چه ارگانی می باشد؟ نگارنده را اعتقاد برآن است که متاسفانه یک اراده واحد مصمم مقتدر برای پیگیری امور روابط عمومی در کشور وجود ندارد و برخوردهایی که با روابط عمومی می شود اغلب مقطعی و در حکم مسکن است که پس از مدتی دوباره بیماری روابط عمومی عود کرده و برای آن سمینار و همایش و کنفرانس می گذاریم که آهای ایها الناس به داد روابط عمومی برسید ؟!؟.
بی خانمانی روابط عمومی، بی مهری مسئولان، بی برنامگی روابط عمومی و فقدان اتاق فکر روابط عمومی در کشور دغدغه های اهالی این محله زیبا هستند که در سال 1391 توجه چندانی بدان ها نشده است. خوب است که معاونت برنامه ریزی و نظارت راهبردی ریاست جمهوری طی یک مکاتبه جاندار و محکم از سازمان ها بخواهد اعلام کنند که در راستای ارتقای جایگاه و توجه به مقوله روابط عمومی از حیث جذب نخبگان دانشگاه ها، استفاده و بکارگیری از نقطه نظرات اساتید، پیشکسوتان و صاحب نظران این رشته، خرید، نصب و بکارگیری لوازم و تجهیزات لازم چه در عرصه داخلی و چه در عرصه خارجی چه عملکرد قابل ذکری داشته اند.
مثلا مشخص شود چه میزان مقاله بین المللی چاپ شده در مجلات معتبر خارجی در حوزه روابط عمومی داشته ایم. چه تعداد از سازمان های ما عضو نهادهای حرفه ای روابط عمومی نظیر انجمن روابط عمومی ایران در داخل و موسسات بین المللی حرفه ای روابط عمومی در خارج هستند؟ چند جایزه معتبر بین المللی در زمینه روابط عمومی کسب کرده ایم؟ میزان آموزش کارکنان در زمینه روابط عمومی و حوزه های وابسته چه مقدار بوده است؟ چه بودجه ای بطور مستقل به روابط عمومی سازمان ها اختصاص یافته و این بودجه عمدتا صرف چه اموری شده اند؟ هر سازمان در طول سال 1391 چند بار دستخوش تغییر و تحولات مدیریتی در عرصه روابط عمومی بوده است؟ در هر صورت امیدواریم که کارنامه عملکرد روابط عمومی در سال 1391 کارنامه ای مورد قبول و رضایت بخش بوده و امیدواریم که سال جدید برای اهالی محله باصفای روابط عمومی، سالی مالامال از موفقیت و سعادتمندی و توفیق باشد.
عید بر عاشقان مبارک باد